Przypowieści szkody Atarido – część 4: Wewnętrzne i zewnętrzne

Witam Wszystkich w nowym wpisie 😊. Teraz przedstawię przypowieść Zen z jednej książki. Teraz puśćcie wodzr myśli I czytajcie. 

Pewnego czwartkowego popołudnia, po nowiu Dharmy w ośrodku Zen w New Haven, pewien uczen̈ zapytał Soen Sa Nima:

– Wydaje się, że w chrześcijaństwie Bóg jest na zewnątrz mnie, gdy w Zen Bóg jest wewnątrz mnie, tak że Bóg i ja jesteśmy jednym. Czy tak jest?

Soen Sa powiedział:

– Gdzie jest to, co wewnętrzne? Gdzie jest to, co zewnętrzne?

– Wewnętrzne jest tutaj, zewnętrzne jest tam.

– Jak to możesz oddzielić? Gdzie jest linia podziału?

– Jestem w mojej skórze, a świat jest poza nią. 

Soen Sa powiedział:

– To jest skóra twojego ciała. A gdzie jest skóra twojego umysłu?

– Umysł nie ma skóry. 

– A więc gdzie jest umysł?

– W mojej głowie. 

– Och, twój Umysł jest bardzo mały.  (Głośny śmiech zebranych.) Musisz uczynić swój Umysł wielkim. Wtedy zrozumiesz, że Bóg, Budda i cały Wszechświat mieszczą się w twoim umyśle. 

Następnie, biorąc do ręki zegarek, Soen Sa zapytał:

– Czy ten zegarek jest na zewnątrz, czy wewnątrz twojego umysłu?

– Na zewnątrz. 

– Jeżeli powiesz „na zewnątrz ”, uderzę cię. Jeżeli powiesz „wewnątrz”, także cię uderzę.

– To mnie nie przeraża – ciągle uważam, że jest on na zewnątrz!

– Jeżeli jest na zewnątrz, skąd wiesz, że to jest zegarek? Czy twój Umysł wybiega przez twoje oczy, dotyka zegarka i wraca z powrotem do środka?

– Widzę ten zegarek. Jestem wewnątrz, a zegarek jest na zewnątrz. 

Po chwili milczenia Soen Sa powiedział:

– Nie dziel rzeczy na zewnętrzne i wewnętrzne, dobrze?

Uczeń, nadal pełen wątpliwości, skłonił się. 

Bibliografia:

Mistrz Zen Seung Sahn – Strzepując popiół na Buddę, Szkoła Zen Kwan Um, Warszawa 2006.

Grafika stworzona za pomocą sztucznej inteligencji dzięki aplikacji Open Studio: Grafika AI. 

–